गजल -४३- जोरी कस्छन्

विचार नि यस्ता आउँँछन् सुनायो कि जोरी कस्छन्

मानिस हो मानिसले आखिरी तमस् मा डोरी कस्छन्

चोर मुस्कराउँदै कैद पस्यो माला ला'एर निस्क्यो

यो रमितामा पुलिस खै कसरी नचोरी बस्छन्।

छिः कस्तो फोहोरी खेल भो राजनिती त्यहाँ

पसेपछि फोहोर हुन्छन् कि वंशाणु फोहोरी पस्छन्।

कृष्णजी सुदामाका घर आए थोरै खाए अघाए

र भने महलमा त बडा बडा अघोरी बस्छन्।

भो नटक्टक्याउ रहन देउ धुलो पर्दा हो

त्यस एल्बम भित्र ओ! प्रिय मेरा कमजोरी बस्छन्।